Μάλιστα πάνε! Για 3η χρονιά!
Γιατί το φωτισμένο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του ΕΚΠΑ έδωσε χώρο σ' αυτήν την Τέχνη, που είναι η βαθιά ρίζα της γλώσσας και της Παράστασης. Και μάλιστα σε τελειόφοιτους και επί πτυχίω φοιτητές!
Ο Μάριος - εδώ αφηγείται στο Πειραματικό της Αθήνας - μπήκε μια μέρα αργοπορημένος στο Εργαστήρι, και ρωτάει ασθμαίνοντας: - Μήπως έχασα το ξεσκόνισμα;;;
Αυτό κάνουμε! Φιλοξενία και Φροντίδα του μυστικού εαυτού μας, του διψασμένου, του αποτυχημένου, του δημιουργικού, του εις μάτην ερωτευμένου... να μιλήσει με τη δική του φωνή, που βγαίνει μέσα απ' τις δικές του περιπέτειες, και να πει Παραμύθια. Τον λόγο που μιλάει για τα άρρητα, τον τρόπο που ελευθερώνει την φυλακισμένη ζωντάνια μας.
Αυτό το ταπεινό, το υπέρ-πολύτιμο, είναι το λαϊκό Παραμύθι.
Δεν το 'χουμε μέσα στο τσεπάκι μας, γυρεύει να μας αρπάξει από τις σιγουριές μας, την τρεμάμενη αυτοπεποίθησή μας, την στρεβλή ανάγκη να επιβληθούμε - γιατί έτσι νομίζουμε πως θα νικήσουμε τον Φόβο - και να μας κάνει Ανθρώπους με τα όλα μας!!
Οι Φοιτητές το ανακαλύπτουν, το αγαπούν πολύ, το υπηρετούν εξαιρετικά.
Καλή μας χρονιά!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου