στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του ΕΚΠΑ
πάει σε Σχολεία, να πει παραμύθια!
ΑΓΝΗ ΣΤΡΟΥΜΠΟΥΛΗ
Το Εργαστήρι για την Τέχνη της Προφορικής Αφήγησης
Αφηγήσεις σ' ένα ναό που αφηγείται....
Άγιος Νικόλαος Ραγκαβάς στην Πλάκα χτισμένος τον 9ο αι.,
κατεστραμμένος, ξαναχτισμένος με προέκταση, ξανααποκατεστημένος....
Όταν αποκαλύφθηκε, κάτω από φύλλα τσίγκου, ο παλαιός τρούλλος, σ' έναν κιονίσκο του έγραφε:
"Κύριε Βωήθη του Δούλου Λέοντος Ρανκαβά"
Αυτά τα βυζαντινά κτίσματα γίνονται με τα υλικά
που υπάρχουν στον τόπο - κεραμίδια, μάρμαρα, πέτρες...
Οι μαστόροι συνομιλούν με τα υλικά και τους όγκους
γύρω από τη γη που πάνω της θα χτίσουν.
Προσεύχονται για να χτίσουν, επικαλούνται φώτιση
να δουν, ν' ακούσουν.
Όλα μιλούν και όλα μετέχουν,
όλα, υλικά και πνευματικά μαζί
κι έτσι ο άνθρωπος συνδέεται, γίνεται δημιουργός.
Μέσα σε μια τέτοια αγκαλιά, με τόση στοιβαγμένη μνήμη
θα πούμε παραμύθια λαϊκά, μεστά κι αυτά σε μνήμη και ανάσες.
Ίσως να τα 'λεγαν την ώρα της ανάπαυλας κι εκείνοι.
Παραμύθια με σπαράγματα παλαιών υλικών,
όπως στο χτίσιμο της εκκλησιάς.
Εδώ είναι μνήμη Τελετουργιών, Μύθων, Ιερών Κειμένων...
Συγγενεύουν οι Παραβολές της Θρησκείας
με τα λαϊκά Παραμύθια·
και τα δυο ψηλαφούν τα άρρητα, τα διά και πέραν των αισθήσεων.
Την Κυριακή 24 Νοεμβρίου, στις 12.30, για μικρούς και μεγάλους
- ο καθένας προσλαμβάνει ό,τι αντέχει -
η Αφήγηση περνάει σε ΌΛΟΥΣ, γιατί μιλά με εικόνες.
"κάποτε ριζώνουν και τα λόγια"
μέσα στον Ναό.
Κρατήσεις: 6932462669 Αγγελική Καριώτογλου
Κάποτε ριζώνουν και τα λόγια
κι ανθίζουν και καρπίζουν μέσα στην καρδιά μας ανάλογα με τις απορίες και την αντοχή μας.
Το Ντζεν πουλί και άλλα πτερωτά
Το Ντζεν πουλί
Τα λαϊκά Παραμύθια πάνε Πανεπιστήμιο;
Μάλιστα πάνε! Για 3η χρονιά!
Γιατί το φωτισμένο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του ΕΚΠΑ έδωσε χώρο σ' αυτήν την Τέχνη, που είναι η βαθιά ρίζα της γλώσσας και της Παράστασης. Και μάλιστα σε τελειόφοιτους και επί πτυχίω φοιτητές!
Ο Μάριος - εδώ αφηγείται στο Πειραματικό της Αθήνας - μπήκε μια μέρα αργοπορημένος στο Εργαστήρι, και ρωτάει ασθμαίνοντας: - Μήπως έχασα το ξεσκόνισμα;;;
Αυτό κάνουμε! Φιλοξενία και Φροντίδα του μυστικού εαυτού μας, του διψασμένου, του αποτυχημένου, του δημιουργικού, του εις μάτην ερωτευμένου... να μιλήσει με τη δική του φωνή, που βγαίνει μέσα απ' τις δικές του περιπέτειες, και να πει Παραμύθια. Τον λόγο που μιλάει για τα άρρητα, τον τρόπο που ελευθερώνει την φυλακισμένη ζωντάνια μας.
Αυτό το ταπεινό, το υπέρ-πολύτιμο, είναι το λαϊκό Παραμύθι.
Δεν το 'χουμε μέσα στο τσεπάκι μας, γυρεύει να μας αρπάξει από τις σιγουριές μας, την τρεμάμενη αυτοπεποίθησή μας, την στρεβλή ανάγκη να επιβληθούμε - γιατί έτσι νομίζουμε πως θα νικήσουμε τον Φόβο - και να μας κάνει Ανθρώπους με τα όλα μας!!
Οι Φοιτητές το ανακαλύπτουν, το αγαπούν πολύ, το υπηρετούν εξαιρετικά.
Καλή μας χρονιά!