Ο παππούς άφησε τα ρόδια του ατρύγητα
και μας κοιτάζει μέσα από τις ουλές των αιώνων.
Ταξιδιώτης στη ράχη του μπρούτζινου σύννεφου
δεν θα μπορεί να πιστέψει
πως οργώνω τα χαρτιά με τ' αλέτρι του.
Πώς να του μιλήσω για τις αντιφάσεις;
Άλλοτε τις δρασκελώ κι άλλοτε παραπαίω,
μερικές φορές υποτάσσομαι
κι άλλες τόσες την αντίστασή μου προβάλλω,
γνωρίζω το χρόνο κι αναζητώ στους πυκνογραμμένους αστερισμούς
τα σημεία του ορίζοντα.
Παράδοση και νεοτερικότητα
στροβιλίζονται στον άξονα του κόσμου
στα ίδια μονοπάτια πηγαινοέρχονται
μορφές δυσδιάκριτες
έτοιμες ν' ανταλλάξουν τα σώματά τους.
[1985]
Νίκος Ψιλάκης "Οίνοψ πόντος" εκδόσεις ΚΑΡΜΑΝΩΡ
Τελικά, το πιο κοντινό στα λαϊκά παραμύθια είναι η Ποίηση.
Στη φωτογραφία πρόγονος αφηγήτρια του 7ου π.Χ. αιώνα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου