Alfonsina y el mar

Ακούγοντας την Αλφονσίνα στο ραδιόφωνο, θυμάμαι...

Μήλος, 2018 παρέα με μουσικούς που την παίζουν,

αποδίδω τους στίχους:

Η Αλφονσίνα και η θάλασσα

Πάνω στην άμμο που γλύφει η θάλασσα

η μικρή πατημασιά σου θα σβηστεί για πάντα.

Μονάχα ένα μονοπάτι πόνου και σιωπής

θα φτάνει ως τα βαθιά νερά

Μονάχα ένα μονοπάτι βωβού καημού

θα φτάνει ίσαμε τ’ αφρισμένα κύματα.

Ξάπλωσες για να σε παρηγορήσει

το τραγούδι των κοχυλιών

το τραγούδι που λέει στο σκοτεινό βυθό η αχιβάδα.

Φεύγεις Αλφονσίνα

Ποια ποιήματα ψάχνεις τώρα να βρεις;

Μια αρχαία φωνή από αγέρα κι αρμύρα

συνεπαίρνει τα στήθη σου· σε καλεί.

Κι εσύ φεύγεις κατά κει

όπως σ’ όνειρο κοιμωμένη, Αλφονσίνα,

ντυμένη τη θάλασσα.

Πέντε σειρήνες σε οδηγούν μέσα από μονοπάτια

Στρωμένα με φύκια και κοράλλια.

Ιππόκαμποι φωσφορίζουν

και ταξιδεύουν στο πλάι σου

της θάλασσας πλάσματα παίζουν μαζί σου.

Κι εσύ Αλφονσίνα φεύγεις

Όπως σ’ όνειρο κοιμωμένη.

Αλφονσίνα ντυμένη τη θάλασσα.

Σημείωση: Η Αλφονσίνα είναι Αργεντίνα ποιήτρια που αυτοκτόνησε

περπατώντας μέσα στη θάλασσα

Α. Σ.

Μήλος, Καλοκαίρι 2018